گل و گیاه ظرافت

کاکتوس گیاهی است از تیره کاکتوسیان (Cactaceae) تیره‌ای از میخک‌سانان که اغلب خاردار و گوشتی هستند. انواع کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد می‌کرد اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده است. کاکتوس طی طوفان‌های ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیره‌شده را طی ماه‌های خشک‌سالی به مصرف می‌رساند. کاکتوسیان در ایران گونه بومی ندارند. بیشتر کاکتوس‌ها ریشه‌های عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که به‌عنوان منبع ذخیره آب عمل می‌کنند ساقه کاکتوس توسط تیغ‌هایی محافظت می‌شود. کاکتوس‌ها برگ‌های خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگ ندارند.

شاید به جرأت می‌توان گفت که کاکتوس اچینو یکی از محبوب‌ترین کاکتوس‌های خاردار در بین طرفداران کاکتوس و حتی کسانی که برای نخستین بار تمایل به خرید کاکتوس پیدا می‌کنند است. اچینو نوعی کاکتوس است. کاکتوس اچینو همانند سایر کاکتوس‌ها نیازمند مراقبت ویژه و خاص خود است. اچینو در سال‌های گذشته یکی از گیاهان در معرض خطر انقراض به دلیل آب‌گرفتگی توسط سدی که در نزدیک زیستگاهش وجود داشت به شمار می‌رفت. یکی از گیاه شناسان مکزیکی این گیاه را در باغ گیاه‌شناسی خود حفظ و تکثیر کرد. او برای افزایش آگاهی کودکان از این گیاه آن را در اختیار کودکان گذاشت و باعث شد امروزه اچینو یکی از محبوب‌ترین کاکتوس‌ها به شمار برود. کاکتوس اچینو فوسالو، کاکتوس اچینو تیغ زرد، کاکتوس اچینو تیغ سفید، کاکتوس اچینوپسیس و کاکتوس اچینو گرزونی از جمله انواع کاکتوس اچینو هستند.

سرزمین مادری این گیاه مکزیک است. صحراهای بلند و گرم و صخره‌ها و دامنه‌های به وجود آمده مکان موردعلاقه برای رشد این گیاه است. علاقه‌مندی این گیاه به آفتاب مستقیم برای تمامی طول روز مسئله‌ای دور از انتظار نیست. این گیاه شکلی کروی همراه با برآمدگی‌های پوشیده از تیغ دارد. برای این گیاه تهویه اهمیت ویژه‌ای دارد پس گیاهتان در اتاقی قرار بدهید که تهویه آن کافی است. در فصل تابستان شما می‌توانید گیاه خود را در بیرون از منزل نگهداری کنید. طراحی دکور تراس یا حیاط به‌وسیله این گیاه خاص و جذاب می‌تواند جلوه ویژه‌ای به فضای شما ببخشد. اگر گیاه شما به سن گلدهی رسیده باشد قطعاً منظره به وجود آمده از جمله زیباترین مناظر موجود خواهد بود. آزتک های باستانی این گیاه را نماد خدای باران می‌دانند. البته در نظر گرفتن این گیاه به‌عنوان خدای باران بسیار عجیب است اما پشت این نماد فلسفه خاص خود وجود دارد. این گیاه به دلیل اندازه بزرگ خود مخزنی برای ذخیره آب در صحرا به‌حساب می‌رود و به افراد بومی نحوه ذخیره‌سازی و صرفه‌جویی آب در صحرا را می‌آموزد.

اچینو از یک ساقه تغییر شکل یافته کروی تشکیل شده است که به‌کندی رشد می‌کند. این گیاه در دوره بلوغ خود قطری حدود 90 تا 180 سانتی‌متر پیدا می‌کند. تیغ‌های فراوان این گیاه که به‌صورت شعاعی و منظم بر روی گیاه پدیدار می‌شوند شهرت بسیاری دارد.

خاک مناسب برای کاکتوس

یکی از معیارهای تعیین‌کننده خاک مناسب برای کاکتوس‌ها، آب‌وهوا است. به‌گونه‌ای که در آب‌وهوای گرم نیاز این گیاهان به خاک قابل‌نفوذ و سبک بیشتر احساس می‌شود درحالی‌که در آب‌وهوای سرد که گیاهان نیاز به آبیاری چندانی ندارند به خاکی سنگین‌تر نیاز خواهد بود. به‌طورکلی کاکتوس‌ها خاک‌های با PH کمتر از 7 تا نزدیک به 7 را می‌پسندند. در بیشتر متون، ترکیب اصلی خاک کاکتوس‌ها در اندازه‌های زیر سفارش شده است: یک قسمت خاک باغچه به‌اضافه یک قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوی) به‌اضافه یک قسمت کمپوست (مواد پوسیده گیاهی و خاک‌برگ)، یا یک‌دوم قسمت خاک رسی به‌اضافه یک قسمت ماسه به‌اضافه یک قسمت خاک باغچه، یا یک قسمت کمپوست به‌اضافه یک قسمت خاک پیت به‌اضافه یک قسمت ماسه. هرگاه به ترکیب‌های بالا در انتها، 5 درصد خاک زغال اضافه شود اثر ویژه‌ای در جلوگیری از پوسیدگی و دیگر بیماری‌های قارچی خواهد داشت (حضور پتاس در خاک زغال، باعث این امر می‌شود).

البته در متون مختلف و در گفته‌های افراد باتجربه در زمینه تولید و پرورش کاکتوس به فرمول‌های مختلف دیگری نیز اشاره شده است. برخی از افراد در ترکیب خاک خود از کود حیوانی و برخی دیگر از ورمی کمپوست استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال می‌توان به این ترکیب اشاره کرد: دو قسمت شن ریز شسته شده و شیرین (فاقد املاح) به‌اضافه کمتر از یک قسمت کود گاوی پوسیده به‌اضافه یک قسمت خاک‌برگ پوسیده با اندازه متوسط ذرات به‌اضافه مقدار بسیار کمی از قطعات خورد شده زغال چوب. خاک مناسب دیگری که معمولاً استفاده می‌کنند 60 درصد شن شسته شده 20 درصد پیت ماس و 15 درصد ورمی کمپوست به‌علاوه مقداری زغال است.

شرایط محیطی مناسب برای کاکتوس

حرارت

این گیاه، به حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاییز و شب‌های خنک نیاز دارد. هوای زمستان باید خنک باشد (حدود 10 تا 14 درجه سانتی‌گراد). کاکتوس‌هایی که تار دارند باید در محلی با دمای حداقل 16 درجه نگهداری شوند. همچنین توجه داشته باشید که تهویه مناسب از جمله نیازهای کاکتوس است. بهترین درجه برای نگهداری کاکتوس‌ها 18 تا 32 درجه سانتی‌گراد است.

نور

باید توجه داشته باشید که میزان تابش نور و روشنایی محیط نگهداری کاکتوس‌ها در شکل ظاهری کاکتوس‌ها، رنگ گل، تعداد گل‌ها، ساقه‌ها و شکل غنچه‌های گل اهمیت فراوانی دارد. اما توجه داشته باشید به‌طورکلی، کاکتوس‌ها به نور زیاد (نزدیک پنجره‌های شرقی و غربی) و نور خیلی زیاد (نزدیک پنجره‌های جنوبی) نیاز دارند. نکته حائز اهمیت در مورد میزان نور محیط نگهداری کاکتوس‌ها در این است که چنانچه نور محیط کم باشد کاکتوس‌ها طراوت و زیبایی خود را از دست می‌دهند و در مورد کاکتوس‌هایی که گل دارند، توانایی گل‌دهی خود را از دست می‌دهند. کاکتوس بعد از مدتی در نور کم از بین می‌رود. البته نور زیاد در تابستان باعث آفتاب‌سوختگی می‌شود.

رطوبت

رطوبت برای گیاه کاکتوس اهمیت چندانی ندارد. چرا که بومی مناطق خشک و صحراهای آمریکا است.

هوا

آب‌وهوای گیاه کاکتوس باید تقریباً گرم یا کوهستانی باشد.

پرورش کاکتوس‌ها

ترکیب خاکی کاکتوس‌ها، باید شنی رسی و درصد بیشتری از شن یا سنگریزه باشد. کاکتوس‌ها آبیاری منظم و با فواصل بیش از گیاهان معمول نیاز دارند و بسته به‌سرعت رشد و فصل، تعداد و فواصل آبیاری تنظیم می‌شود. کاکتوس‌ها در مناطق گرم و پرنور رشد می‌کنند زیرا بومی آمریکای لاتین هستند. کاکتوس‌ها به نور زیادی احتیاج دارند و در محیط‌های کم‌نور معمولاً رشد علفی می‌کنند و منظره ظاهری آن‌ها از حالت کاکتوس بودن خارج می‌شود.

تکثیر کاکتوس‌ها

تکثیر کاکتوس‌ها به دو شیوه انجام می‌شود: جنسی و غیرجنسی. بعضی از کاکتوس‌ها نظیر مامیلاریا گل‌دهی منظم هر ساله دارند. بذر سیاه‌رنگ کوچک تولید می‌کنند. بعضی دیگر از کاکتوس‌ها نظیر زیئو کاکتوس که گل‌های بسیار کم‌دوامی دارند تولید بذر کمتری می‌کنند.

تکثیر بذری کاکتوس‌ها

عموم کاکتوس‌ها بذرهای بسیار ریز با قوه نامیه نسبتاً کوتاه دارند. نکات مهم در کشت بذر کاکتوس: - بذرها قوه نامیه مناسبی داشته باشند؛ یعنی تعداد جوانه‌زنی گیاه در زمان معین به‌اندازه قابل‌قبول باشد؛ نحوه کشت طوری باشد که بذرهای ریز بتوانند جوانه بزنند؛ بنابراین کاکتوس‌ها را در سبدهای پلاستیکی کم‌عمق با یک خاک بسیار سبک (ترجیحاً پیت ماس) کشت می‌کنند. آبیاری بسترهای کشت در پای گیاه انجام می‌گیرد، یا اینکه سبدها را در ظرف‌های آبی قرار داده که به‌تدریج آب را جذب می‌کند و گیاه و بذرها مرطوب شده و بعد جوانه می‌زنند. مثل هر گیاه دیگر بذرکاری باعث طولانی شدن زمان رشد و نمو و بلوغ گیاه می‌شود.

تکثیر رویشی کاکتوس

قلمه زدن

عمده‌ترین تکثیر رویشی کاکتوس‌ها قلمه زدن (به انگلیسی Cutting) است. قلمه زدن در کاکتوس به فصل بستگی دارد و بهترین فصل برای آن اوایل تابستان است. به‌طوری‌که آن‌ها را در یک بستر سبک و محیط با رطوبت کافی با آبیاری منظم کشت می‌کنند. اما قبل از اینکه قلمه کاکتوس مخصوصاً کاکتوس‌های گوشتی نظیر سرئوس‌ها وارد بسترهای کشت شوند باید شیرابه گیاه را قطع کرد. برای انجام چنین عملی قبلاً قطعات جداشده یا قلمه‌های کاکتوس را به مدت چندین ساعت در معرض تابش مستقیم آفتاب در تابستان قرار می‌دادند تا اینکه جریان شیرابه قطع می‌شد و سپس اقدام به کشت آن می‌کردند. اما امروزه با توجه به اینکه ریشه‌دار کردن گیاهان در کمترین زمان حائز اهمیت است قلمه‌ها را در آب ولرم حدود 45 درجه سانتی‌گراد قرار می‌دهند؛ که درنتیجه جریان شیرابه قلمه‌ها قطع می‌شود. سپس آن‌ها را در بستر کاشت قرار می‌دهند. روش معمول این است که قلمه با توجه به سطح برش داده‌شده چند روزی در سایه و سپس در شن خالی کاشته می‌شود

پیوند زدن

کار دیگری که بیشتر به‌عنوان یک هنر به نظر می‌رسد عمل پیوند (به انگلیسی: Grafting) در کاکتوس است. پیوند زدن کاکتوس‌ها نیز مسئله‌ای است که توجه بسیاری از دوستداران گل‌ها و گیاهان را به خود جلب می‌کند. اگرچه پیوند زنی یکی از روش‌های کاشت کاکتوس محسوب می‌شود؛ اما بسیاری از پرورش‌دهندگان سعی می‌کنند تا با پیوند زدن انواع مختلف کاکتوس بر روی‌هم، گیاهانی با منظره‌ای جالب‌توجه ایجاد کنند. به‌هرحال دلیل هر چه که باشد اصول انجام کار فرقی نمی‌کند. کاکتوس‌ها را در هر سنی می‌توان روی هم پیوند زد؛ اما بهتر است که کاکتوسی را که پیوندک (قسمت بالایی) را تشکیل می‌دهد، گیاهی جوان و به سن یک یا دو ساله باشد. ساده‌ترین روش پیوند زنی این است که پیوندک را به طول چند سانتیمتر از قسمت جوانه انتهایی ساقه و یا شاخه‌ها به شکل افقی برید. سپس سر کاکتوسی را که نقش پایه را دارد نیز به‌وسیله چاقو و یا تیغ تیز به شکل افقی قطع کرد و این دو را بر روی هم قرار داد و یا اصطلاحاً سوار کرد. با فشار ملایم پیوندک بر روی پایه اتصال آنان را محکم‌تر می‌کنیم. برای اتصال و استحکام بیشتر پیوندک بر روی پایه می‌توان از نوارهای پلاستیکی نیز استفاده کرد. این نوارها در حدود 3-2 هفته می‌توانند باقی بمانند و سپس برداشته شوند. البته سوار کردن پیوندک بر روی پایه ظرافت کاری خود را نیز دارد. زیرا اصولاً گیاهان در درون ساقه خود لایه‌ای با نام آوند دارند که نقش آنان تولید سلول‌های جدید است. حال اگر در زمان پیوند زنی بتوان طوری پیوندک را بر روی پایه قرار داد که آوند آنان با یکدیگر تماس داشته باشند، بعد از مدتی و با تولید سلول‌های جدید، پیوندک و پایه با یکدیگر ارتباط برقرار خواهند کرد و اصطلاحاً جوش خواهند خورد.

نحوه نگهداری کاکتوس در خانه

با توجه به استقامت و بردباری کاکتوس‌ها نسبت به شرایط محیطی و گسترش آپارتمان‌نشینی و زندگی پرمشغله امروزی سال‌به‌سال بر تعداد پرورش‌دهندگان این گیاه افزوده می‌شود. کاکتوس یکی از گیاهان پرطرفدار است که می‌توانید یک گیاه عالی برای آپارتمان‌های بدون بالکن امروزی باشد. برخی از افراد به این دلیل کاکتوس‌ها را دوست دارند که فکر می‌کنند این گیاه مقاومت بیشتری نسبت به سایر گیاهان دارد و در نتیجه نگهداری از آن هم زحمت کمتری خواهد داشت. این طرز فکر تا حدودی درست است به این دلیل که کاکتوس می‌تواند آب اضافی را در خود ذخیره کند و هنگام کم‌آبی از آن تغذیه کند، اما باید به یاد داشته باشیم این به آن معنا نیست که نگهداری کاکتوس بدون کمترین زحمتی امکان‌پذیر است. البته باز هم تأکید می‌کنیم کاکتوس به دلیل توان ذخیره آب، بهترین گیاه برای نواحی خشک و کم آب به‌حساب می‌آید. شاید شما هم در صحراهای خشک کاکتوس‌های بزرگی را دیده باشید که در شرایط آب و هوایی بسیار بد هم دوام آورده‌اند؛ دلیل این موضوع آن است که کاکتوس می‌تواند با یک‌بار ذخیره آب، ماه‌ها بدون آب به زندگی خود ادامه دهد. این نکته هم جالب است که ذخیره آب توسط ریشه‌های کاکتوس انجام می‌شود.

کاکتوس ریشه‌های بسیار بلندی دارد که به کمک آن‌ها می‌تواند آب موردنیاز را در خود ذخیره کند. شاید بتوان گفت این بزرگ‌ترین تفاوت کاکتوس با سایر گیاهان است. اگر شما در خانه گیاه کاکتوس دارید دقت کنید درون خاک کاکتوس باید از شن و سنگریزه نیز استفاده کنید. همچنین به خاطر داشته باشید این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد و باید در محیطی گرم قرار بگیرد. از دیگر نکاتی که باید به آن توجه کنید آبیاری کاکتوس است. به خاطر داشته باشید کاکتوس نسبت به سایر گیاهان باید با فاصله زمانی طولانی‌تری آبیاری شود. البته آبیاری کاکتوس باید با توجه به نوع آن، فصل، گرمای محیط و اندازه گیاه تعیین شود. با در نظر گرفتن همه این موارد و از آنجا که امروزه کاکتوس‌ها در اندازه‌های مختلف ارائه و فروخته می‌شوند، می‌توانید با توجه به فضای خانه خود، تعدادی از این گیاه را در نقاط مختلف نگهداری کنید. گلدان‌های رنگی و کوچک کاکتوس به‌خوبی می‌توانند پشت پنجره، روی میزهای کنار دیوار و کنار قاب عکس‌های رومیزی قرار بگیرند و جلوه‌ای خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

1- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

2- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

3- تماس با شماره موبایل: 09135555833

افرا روبروم به دلیل داشتن برگ‌هایی به رنگ قرمز بیشتر با نام افرا روبروم قرمز یا درخت افرا قرمز شناخته می‌شود. درختی زیبا و زینتی است که به‌صورت بوسنای نیز قابل کشت است. این درخت زیبا برگ‌های سه تا پنج لبه‌ای دانه‌دانه داری به رنگ قرمز تا نارنجی دارد. این درخت زیبا تاجی بیضی مانند دارد. افرا روبروم قرمز بومی مناطقی از آمریکای شمالی است. این درخت به دلیل زیبایی منحصربه‌فردی که دارد موردتوجه قرار می‌گیرد. ارتفاع افرا روبروم قرمز با توجه به شرایط اقلیمی متغیر و بین 5 تا 15 متر و گاهی بیشتر تا 20 متر نیز می‌رسد. از خواص افرا این نکته قابل ذکر است که شیره افرا یکی از شیرینی های مورد نیاز شما است که می توانید جایگزین شکر کنید. شیره افرا به وسیله جوشاندن شیره جمع آوری شده از درخت افرای شیرین بدست می آید.

کاشت

کاشت افرا روبروم قرمز از طریق بذر و قلمه صورت می گیرد. برای این منظور پس از آماده نمودن زمین سطح کشت بذرها را به مدت 24 تا 48 ساعت در آب ولرم خیس کنید، سپس بذر افرا را در درون کیسه‌ای سربسته که در درون آن خاک گلدان، پیت ماس، شن و ماسه قرار دارد بگذارید. پس از آن چندین سوراخ در پلاستیک برای گردش هوا ایجاد کنید. بذرها را تا زمان جوانه‌زنی مرطوب نگه دارید. پس از گذشت مدت زمانی بذرها جوانه می‌زنند. در این هنگام می‌توانید بذرها را به گلدان منتقل کنید. همچنین می‌توانید بذرها را به‌صورت مستقیم در گلدان نیز مورد کشت قرار دهید. پس از آنکه نهال به حد معینی از رشد رسید آن را به زمین اصلی یا گلدان بزرگ‌تر منتقل کنید.

در روش قلمه‌زنی از شاخه‌های تازه درختچه افرا قلمه تهیه کنید و سپس آن را بکارید و آبیاری کنید، طوری که همیشه مرطوب باشد. پس از مدتی قلمه صاحب ریشه می‌شود و رشد خود را آغاز می‌کند. فاصله کاشت بذر افرا روبروم بین 20 تا 40 سانتی‌متر و فاصله کاشت نهال بین 1?5 تا 2 متر است. عمق کاشت بذر 1 تا 3 سانتی‌متر می‌باشد. برای رشد به خاک حاصلخیز و غنی نیاز دارد، خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد. گلدهی درخت افرا روبروم قرمز فصل بهار است. به آبیاری متوسط و کمی نیاز دارد. افرا روبروم به نور خورشید برای رشد نیاز دارد.

برای خرید بذر درخت افرا و سایر درختان غیرمثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

1- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

2- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

3- تماس با شماره موبایل: 09135555833

درخت کاج سیمبرا (سوئیسی) که به کاج سنگ سوئیسی معروف است. ارتفاع آن معمولاً به 25 متر می‌رسد و قطر تنه به 1/5 متر هم می‌رسد. رشد آن کند بوده و نسبت به دمای 20 درجه زیر صفر و باد زیاد بسیار مقاوم است. کاشت کاج با بذر کاج ساده‌ترین روش تکثیر درخت کاج است. در فصل تابستان هفته ای دو بار و در فصل زمستان هفته ای یک بار اقدام به آبیاری کاج کنید. توجه کنید که بهتر است خاک درخت همیشه مرطوب باشد. برگ‌های سوزنی آن، انبوهی زیبا از رنگ سبز تیره است که چشم همگان را به خود خیره می‌کند. این درخت در فضاهای بسیاری مانند پارک‌ها، حیاط خانه‌ها و جنگل‌ها دیده می‌شود. کاج از خانواده بازدانگان است که از کهن‌ترین گیاهان روی زمین هستند. زیستگاه اصلی کاج در استرالیا است. انواع درخت کاج علاوه بر آنکه جنبه ی زینتی دارند، بسیار مقاوم در برابر بادهای شدید می باشند و لذا در امر باد شکنی نیز مورد استفاده هستند.

برای خرید بذر درخت کاج و سایر درختان غیرمثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

1- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

2- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

3- تماس با شماره موبایل: 09135555833

زالزالک نام‌های لاتین Hawthorn, Common Hawthorn، نام علمی Crataegus Monogyna خانواده Rosaceae می‌باشند. زالزالک‌ها درختچه‌ها یا درختانی با ارتفاع 5 تا 12 متر با شاخه‌های انبوه می‌باشند. پوست تنه آن‌ها به رنگ قهوه‌ای کم‌رنگ با شکاف‌های عمودی نارنجی رنگ است. ساقه‌های جوان دارای خار‌هایی به طول 1 تا 1?5 سانتیمتر است. برگ زالزالک به طول 2 تا 4 سانتیمتر، تخم مرغی شکل و دارای بریدگی‌های عمیق است. سطح رویی برگ‌ها به رنگ سبز تیره و سطح زیرین آن بی‌رنگ است. گل‌های درخت زالزالک به‌صورت هرمافرودیت بوده و در بهار ظاهر می‌شوند (ممکن است گل‌ها در مناطقی که بومی این گیاه است زودتر نیز ظاهر شود). گل‌های زالزالک معطر بوده و گرده‌افشانی آن‌ها توسط زنبورعسل و دیگر حشرات صورت می‌گیرد. 5 تا 25 شاخه گل با هم وجود دارند و هر گل حدود 1 سانتیمتر قطر داشته و دارای 5 گلبرگ سفید به همراه پرچم‌های متعدد قرمز رنگ و یک خامه است. میوه زالزالک کوچک، تخم مرغی شکل، اغلب به رنگ قرمز تیره، به طول 1 سانتیمتر، شبه سته، اما از نظر ساختمانی یک میوه دانه‌دار حاوی یک بذر است. پرندگان میوه این گیاه را می‌خورند و بذر زالزالک را از طریق مدفوع، دفع و پراکنده می‌کنند. زالزالک در ایران از جمله در بلندی‌های بالای 2500 متر در استان کهگیلویه و بویراحمد، استان فارس و استان اصفهان به‌خصوص شهرستان نجف‌آباد می‌روید. این گیاه در استان آذربایجان شرقی و استان کردستان و شمال استان آذربایجان غربی هم به‌وفور یافت می‌شود.

کاشت

درختچه زالزالک به خاک تقریباً سبک یا متوسط نیاز دارد اما خاک‌های سنگین و فقیر از نظر مواد غذایی را نیز می‌تواند تحمل کند. در خاک‌هایی با pH اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می‌کند. همچنین می‌تواند در خاک‌های بسیار اسیدی و بسیار قلیایی نیز رشد کند. خاک آن از نظر رطوبتی باید مرطوب باشد و آبیاری مناسبی انجام شود. ولی خشکی را نیز تحمل می‌کند. درخت یا درختچه زالزالک می‌تواند آلودگی هوا را نیز تحمل کند. زالزالک محل‌های آفتابی کامل تا نیمه سایه را ترجیح می‌دهد.

کاشت زالزالک با استفاده از کشت بذر صورت می‌گیرد. ابتدا بذرها را در نایلونی که چند سوراخ دارد قرار دهید سپس بذرها را لابه‌لای ماسه مرطوب قرار دهید. منظور از مرطوب این است که کاملاً خیس نباشد و وقتی ماسه را در دست می‌گیرید و می‌فشارید آب از آن چکه نکند. سپس آن را در نایلونی که عرض کردیم قرار دهید و به مدت 8 هفته در مکانی گرم قرار دهید و هر چند روز یک‌بار رطوبت را چک کنید. دقت کنید رطوبت خیلی مهم است. بعد از انجام مراحل نوبت به مرحله سرمادهی است. مرحله سرمادهی حدود 2 ماه الی 3 ماه می‌باشد و در همین مرحله امکان این هست که جوانه‌زنی کند. بذر درخت زالزالک برای جوانه‌زنی بهتر به یک دوره سرمادهی نیز نیاز دارد. به علت وضعیت پوششی بذر درخت زالزالک و هم طی دوره جنینی، اصولاً بذر این نهال دیر سبز می‌کند به همین جهت برای جوانه زدن سریع میوه‌ها چیده و می‌گذارند و سپس به مدت 3 یا 4 ماه در دمای 21 تا 27 درجه سانتی‌گراد بعد به مدت 5 ماه در دمای 4 درجه سانتی‌گراد در ماسه یا خزه مرطوب نگهداری می‌کنند و آنگاه در بهار می‌کارند.

خواص

زالزالک داراى مواد معدنى گوناگون، ویتامین‌ها، مقدار زیادى تانن و کلسیم، پکتین، اسید تارتاریک، اسید مالیک، روغن چرب، قندهاى گلوکز و فروکتوز است. بسیار قابض و در درمان اسهال خونی مؤثر است. براى تقویت قلب و معده بسیار توصیه شده است. برای معالجه بیماران مبتلا به فعالیت نامنظم قلب کاربرد دارد. در مواقع کم‌خونی و سِل اثر خوبی دارد. برای روماتیسمی‌ها و مبتلایان به ورم روده مفید است. اشتها را زیاد می‌کند. جهت درمان قطره‌قطره آمدن ادرار توصیه شده است. شربت زالزالک همراه با شکر سرخ، براى رفع سردرد شدید مفید است. گل زالزالک، ضد تشنج بوده و حرکات نامنظم قلب را تنظیم می‌کند. داروى مفید و خاصى بر ضد تپش قلب و ضربان شدید آن است. زالزالک که یک گیاه ضد نارسائی قلبی و کاهش‌دهنده فشارخون است. دارای خاصیت ضد اضطراب نیز است. در یک مطالعه اثربخشی عصاره گیاهی زالزالک در درمان اختلالات ناشی از اضطراب بر روی 264 نفر مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که این دارو در درمان اضطراب کاملاً مؤثر است. در اغلب کشورهای اروپایی خصوصاً آلمان برای درمان بی‌نظمی ضربان قلب از گیاه زالزالک استفاده می‌شود. همچنین زالزالک در درمان آنژین و تصلب شرایین (سفت شدن دیواره رگ‌ها)‌ بسیار کاربرد دارد.

از دیگر خواص زالزالک تحقیقات جدید نشان می‌دهد که زالزالک آنتی‌اکسیدان بسیار قوی محسوب شده و می‌تواند به‌عنوان یک مکمل غذایی مقوی عمل کرده و در تنظیم وزن، گلوکز خون و التهاب نقش داشته باشد. محققان آمریکایی طی بررسی‌هایی که روی زالزالک انجام دادند، دریافتند این میوه زالزالک به خاطر داشتن مقادیر بالایی از مواد آنتوسیانین، بسیار مفید است و در رنگ‌های مختلف این میوه آنتوسیانین های زیاد و متفاوتی یافت می‌شود که دانه‌های زالزالک را از فشار اکسایشی نور خورشید حفظ می‌کنند. خوردن زالزالک بدن ما را از موقعیت‌های زیان‌آور مانند قرار گرفتن در معرض آلودگی و رادیکال‌های آزاد حفظ می‌کند. به عبارتی تحقیقات نشان می‌دهد مصرف زالزالک در درمان برخی بیماری‌ها از سرطان گرفته تا چاقی اثر مثبت می‌گذارد و این تأثیر به دلیل خواص ضدالتهابی ماده آنتوسیانین موجود در آن است.

مواد موجود در زالزالک زرد قند خون و عملکرد انسولین خون را بهبود می‌بخشد. یکی از مواد مفید موجود در زالزالک فلاونوییدهایی می‌باشند که نسبت به رنگ میوه شدت اثرات آنتی‌اکسیدانی آن‌ها تغییر می‌کند. میوه‌های قرمزرنگ دارای اثر قوی، صورتی اثری ضعیف و زرد اثر ضعیف‌تری دارند. زالزالک اگر به‌خوبی خشک شود تنها مقداری از ویتامین C خود را از دست می‌دهد ولی دیگر ترکیبات شیمیایی خود را حفظ می‌کند. لذا برای نگهداری زالزالک خشک باید آن را در محلی که تهویه مناسبی دارد نگه داشت.

چای زالزالک، دمنوش زالزالک آرام بخش هست؛ بنابر این افرادی که از بیخوابی رنج می‌برند و یا گریبانگیر انقباضات مکرر عضلانی میشوند بهتر هست این نوشیدنی را بیشتر مصرف کرده و آن را جای گزین چای در محل کار خود کنند.

برای خرید بذر زالزالک و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

1- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

2- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

3- تماس با شماره موبایل: 09135555833

زردآلو نام میوه‌ای خوراکی، گرد و کروی مانند است. میوه این گیاه هسته‌دار می‌باشد که هسته آن نیز بسیار خوشمزه است که طرفداران زیادی دارد. زردآلو از تیره گل‌سرخیان و رزاسه و جزو دسته بادامی هاست که دارای میوه شفت می‌باشند. میوه آن به شکل قلب نوک تیز به رنگ سبز روشن مایل به زرد می‌باشد. گل‌های آن درشت و به رنگ سفید متمایل به قرمز است و دوجنسی می‌باشند. هسته آن صاف، قهوه‌ای و بیضی شکل است. گل‌های زردآلو در بهار معمولاً زودتر از اکثر میوه‌های دیگر باز می‌شود و به همین دلیل باید این گیاه را در مناطقی که سرمای دیررس بهاره وجود نداشته باشد کاشت. منشأ این گیاه را ارمنستان می‌دانند ولی به‌طورقطع اصل این درخت از آسیای غربی و مرکزی است. بومی چین بخصوص چین غربی و سیبری است. درخت زردآلو چندان مرتفع نمی‌باشد و ارتفاعش تا 6 متر هم می‌رسد.

میوه این گیاه شیرین و به رنگ زرد می‌باشد که در ابتدای رشد به رنگ سبز است. شکوفه‌های زیبا و بزرگی به رنگ سفید و صورتی دارد که به هنگام شکفتن منظره زیبایی را پدید می‌آورد. برگ‌های بیضی مانندی به رنگ سبز دارد. میوه این گیاه گوشتی و درعین‌حال آبدار است. میوه این گیاه در اوایل فصل تابستان می‌رسد. به سرمای دیررس تابستان حساس است. این درخت تا 40 سال نیز عمر می‌کند. میوه این گیاه خواص بسیاری دارد. در بیشتر مناطق رشد می‌کند. در هر گره یک شاخه یک ساله و یا اسپور زردآلو، معمولاً سه جوانه در محور برگ رشد می‌کند. جوانه وسطی رویشی و در جوانه کناری جوانه‌های گل هستند. تعداد جوانه‌های گل موجود در هر واحد رشد یا هر گره بسته به رقم متفاوت است. واحدهای ثانویه رشد طولی (که بعد برداشت تشکیل می‌شوند) تعداد گل بیشتری نسبت به واحدهای اولیه رشد طولی (که طی گلدهی و میوه دهی ایجاد می‌شوند) تولید می‌کنند و احتمال تبدیل یک گل به میوه در واحدهای ثانویه رشد، بیشتر است. به عبارت دیگر شیب تعداد گل‌ها در شاخه‌های بلند از پایین به سمت نوک شاخه افزایش یافته و گل‌ها به‌صورت تدریجی در جهتی مشابه باز می‌شوند. زمان گلدهی زردآلو به رقم و تعداد ساعات سرمای بین 0 الی 7 درجه سانتی‌گراد در طی فصل خواب بستگی دارد و طول مدت گلدهی بسته به رقم و شرایط جوی تغییر می‌کند. تمایز یابی زردآلو در اواخر تابستان روی شاخه‌های فصل جاری و اسپورهای کوتاه مسن‌تر صورت می‌گیرد و گل‌ها فقط روی جوانه‌های جانبی به وجود می‌آیند.

درختان زردآلو بیشترین خسارت را از سرماهای بهاره متحمل می‌شوند زیرا زودتر از سایر درختان میوه گل می‌دهند. زردآلو یک گونه کاملاً مستعد برای تشکیل نامنظم میوه است که سبب حذف ارقام خوب زردآلو با وجود داشتن خواص کمی و کیفی مناسب و تقاضای زیاد بازار برای آن‌ها می‌شود. به دلیل سختی ارزیابی تمام عوامل احتمالی مؤثر بر تشکیل میوه در شرایط باغ، این رفتار به‌خوبی شناسایی و ارزیابی نشده است ولی دلایل متعددی برای بی‌نظمی تشکیل میوه زردآلو متصور است.

شرایط محیطی موردنیاز

شرایط محیطی موردنیاز درخت زردآلو، بسیار شبیه هلو است؛ با این تفاوت که کمتر از آن به سرمای زمستانه نیاز دارد.

کوددهی

با توجه به این که اکثر خاک‌های تحت کشت زردآلو آهکی- فقیر- شنی بوده است. مدیریت صحیح کودها یکی از عوامل مؤثر در افزایش کیفیت و بهبود خواص کیفی میوه زردآلو است. در میان عناصر غذایی پتاسیم، کلسیم، روی و بر در افزایش عملکرد و بهبود کیفیت زردآلو نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند.

خاک

زردآلو در اکثر خاک‌های عمیق که به‌خوبی زهکشی شده باشند قادر به رشد است. ریشه زردآلو در برابر غرقاب شدن بسیار حساس است و خاک‌های که به نسبت سبک و شنی هستند مناسب‌ترند. خاک محل زردآلو باید 3 متر عمق داشته باشد در صورتی که خاک زهکشی خوبی داشته باشد مقدار زیاد آهک در خاک تأثیری بر روی ریشه درخت نخواهد داشت. زمین‌های مرطوب برای کاشت زردآلو بسیار نامناسب است ولی برعکس در زمین‌های خشک و ریگی و آهکی به‌خوبی به عمل می‌آید. در خاک‌های عمیق، رطوبت کم و سبک بهتر بارور می‌شود. در زمین‌های مرطوب از تنه و شاخه‌های درخت صمغ تراوش می‌کند.

آبیاری

ریشه‌های درخت زردآلو نسبتاً سطحی است یعنی این درختان توانایی یافتن و جذب آب را از اعماق خاک را ندارند و به همین دلیل آبیاری مناسب و وجود رطوبت مناسب در خاک برای رشد و میوه دهی این درختان اهمیت دارد. اگر در منطقه‌ای که زندگی می‌کنید میزان ریزش باران کم است می‌بایست حداکثر هر 10 روز یک بار نسبت به آبیاری گیاهان اقدام کرد. بعد از آبیاری نیز بهتر است که رطوبت تا عمق حدود 180 سانتیمتری خاک نفوذ کند زیرا بیشترین حجم ریشه‌های درخت در این عمق از خاک قرار دارند. اینکه چه مقدار از آب را باید استفاده کنیم تا این عمق از خاک خیس شود بستگی به بافت خاک دارد. برای خاک‌های سبک به آب کمتر و برای خاک‌های سنگین به آب بیشتر نیاز است.

نور

درختان زردآلو برای رشد مناسب به مکانی با نور کامل و مستقیم آفتاب حداقل به میزان 8 ساعت در طی فصل رشد نیاز دارند. نور کم مکان کاشت، موجب رشد ضعیف درختان، ریز شدن برگ‌ها، افزایش فاصله برگ‌ها نسبت به یکدیگر، پریدگی رنگ برگ‌ها، عدم شکل‌گیری جوانه گل و میوه و یا ریزش میوه‌ها در مراحل اولیه رشد و شکل‌گیری میوه‌های ریز و بدون کیفیت می‌شود. اگر رطوبت موردنیاز این گیاه به‌خوبی تأمین شود این گیاه نسبت به نور فصول پر نوری همانند تابستان هیچ‌گونه مشکلی نخواهد داشت.

دما

درختان زردآلو جهت استراحت و برطرف شدن نیاز سرمایی به 900-300 ساعت دمای زیر 7 درجه نیاز دارد. همچنین در مناطقی که زمستان‌های گرم دارند، شکوفه‌های این درختان در بهار ریزش می‌کند به همین دلیل در مناطق نیمه گرمسیری و یا گرمسیری نمی‌توان این درخت را پرورش داد. از نظر تحمل سرمای زمستان نیز اکثر انواع درختان زردآلو سرمای هوا را در زمستان حداکثر تا 25- درجه سانتی‌گراد تحمل می‌کنند البته انواعی از زردآلو همانند زردآلوی سیبریه Prunus sibirica نیز وجود دارند که سرمای زمستان را تا 50- درجه سانتی‌گراد تحمل می‌کند. اما میوه‌های خوراکی با کیفیت پایینی و به تعداد کم تولید می‌کنند. نوسانات دما در طی فصل رشد می‌تواند موجب از بین رفتن قسمتی از تاج درخت زردآلو شود که این مشکل با نام آپوپلکسی یا مرگ پیش رس معروف است؛ زیرا این نوسانات دمایی می‌توانند موجب ترک خوردن پوست درخت و باز شدن راهی برای ورود سایر آفات و موارد بیماری باز شود و فعالیت این عوامل موجب از بین رفتن برخی قسمت­های تاج و پوست تنه درختان زردآلو می‌شود.

کاشت

زردآلو از طریق بذر، خواباندن، پیوند و قلمه تکثیر می‌شود. بذر این گیاه برای رشد بهتر نیاز به یک دوره سرمادهی دارد برای این کار می‌توانید بذر این گیاه را در فصل پاییز بکارید تا در فصل بهار جوانه بزند و رشد کند. همچنین می‌توانید به مدت دو تا سه ماه بذر این گیاه را در فریزر و در دمای مناسب نگهداری کنید سپس آن را در بستر خاک یا گلدان در عمق مناسبی بکارید و روی آن را با خاک نرم بپوشانید پس از گذشت مدتی گیاه جوانه می‌زند و شروع به رشد می‌کند زمانی که گیاه رشد کرد و به حد معینی از رشد رسید نهال به دست آمده را به زمین اصلی منتقل کنید. عمق کاشت بذر 1 تا 3 سانتیمتر است. فاصله کاشت بذر 3 تا 5 متر می‌باشد. ارتفاع این گیاه بین 3 تا 8 متر و گاهی بیشتر است.

پیوند زنی یکی از روش‌های اصلی تکثیر این درختان است. در این روش پیوندک‌ها از درختان زردآلو که صفات مناسبی در میوه دهی و کیفیت میوه دارند تهیه می‌شود. از آنجایی که ریشه‌های درختان زردآلو به خاک‌های سنگین حساس هستند و در مکان‌هایی که تعویض خاک مشکل است می‌توان از پایه‌هایی استفاده کرد که نسبت به چنین شرایطی حساسیت کمتری دارند. پایه‌های بذری زردآلو و یا به بیان دیگر پایه‌هایی که از کاشت هسته زردآلو به دست می‌آیند مناسب خاک‌هایی عمیق با زهکش مناسب هستند همچنین به طور کلی با استفاده از پایه‌های بذری زردآلو محصولی بهتر و رشدی بیشتر به دست می‌آید. اما اگر خاک سبک‌تر و شنی و با محدودیت آبیاری باشد می‌توان از پایه بادام برای درختان زردآلو استفاده کرد. درختان هلو نیز یکی از پایه‌های متداول برای درختان زردآلو هستند که بخصوص در زمین‌های شنی که زهکش خوبی دارند و آبیاری می‌شوند مناسب است. نتیجه استفاده از پایه هلو پاکوتاه شدن درخت زردآلو است. البته در این پیوند یعنی زردآلو بر روی پایه هلو احتمال عدم گرفتن پیوند و ناسازگاری در محل پیوند وجود دارد و از طرفی کاشتن پایه‌های هلو در باغی که قبلاً درختان هلو در آن رشد می‌کردند نتیجه خوبی نخواهد داشت. در زمین‌های سنگین و مرطوب می‌توان از پایه آلو بخصوص آلوی میروبالان P.cerasifera استفاده کرد البته یکی از مشکلات این پایه حساس بودن آن به پژمردگی ریشه و طوقه با عامل قارچی ورتیسلیوم است.

نوع پیوندی که برای عملیات پیوند زردآلو استفاده می‌شود پیوند T و یا پیوند شکمی است و زمان انجام این پیوند نیز خرداد ماه است. در این زمان از پایه‌هایی استفاده می‌شود که ضخامتی برابر با قطر یک مداد (حدود 6 میلی‌متر) داشته باشند و انجام عمل پیوند بر روی پایه‌هایی که کمتر از این حد ضخامت دارند را تا شهریور به تعویق می‌اندازند. محل پیوند بر روی پایه نیز حدود 25-10 سانتیمتر از سطح خاک بالاتر است. بعد از گرفتن پیوندک می‌توان مابقی ساقه مربوط به پایه را از بالاتر از مکان پیوند است قطع کرد و برید. البته این کار را می‌توان به‌تدریج نیز انجام داد به شکلی که یک هفته بعد از انجام عمل پیوند ادامه ساقه پایه را از حدود 10 سانتیمتری بالای پیوندک برید و بعد از گذشت دو هفته دیگر و مشاهده رشد پیوندک، باقیمانده پایه از بالای پیوندک حذف کرد.

هرس کردن

در هنگام کاشت نهال جوان، شاخه اصلی از ارتفاع حدود 70 سانتیمتری بالای سطح خاک بریده می‌شود و 5-3 شاخه اصلی که البته فواصل مناسبی از یکدیگر دارند و در اطراف تاج درخت پراکنده هستند نگهداری می‌شوند. این شاخه‌ها در اصل چهارچوب اصلی درخت را در آینده تشکیل می‌دهند. این شاخه‌ها نیز تا حدود یک‌سوم ارتفاعی که دارند سرزنی می‌شوند و حدود دوسوم آن‌ها باقی می‌ماند البته در صورت لزوم می‌توان این مقادیر را کاهش و یا افزایش داد. در سال دوم، سوم و چهارم هرس این درختان شامل کم کردن شاخه‌هایی که موجب شلوغ شدن تاج درخت و همچنین قطع کردن و کوتاه کردن شاخه‌هایی است که با هم اصطکاک دارند. میوه‌های درختان زردآلو اکثراً بر روی شاخه‌های کوچک دو ساله (سیخک های دوساله) شکل می‌گیرند و هر سیخک بعد از 4-3 سال عمر خشکیده می‌شود و از بین می‌رود و یا در هنگام برداشت میوه‌ها همراه با میوه‌ها از درخت جدا می‌شوند هرس سالانه این درختان به‌منظور تحریک گیاه به تولید سیخک انجام می‌شود. بنابراین ساقه‌های این درختان در زمان هرس سرزنی می‌شوند به‌نحوی‌که یک‌سوم از طول آن‌ها کوتاه شود و دوسوم از طول باقی بمانند. این سرزنی رشد و نمو سیخک­ها را تحریک می‌کند. در درختان بالغ زردآلو شاخه‌های یک‌ساله در درختان جوان و بالغ که به میوه دهی رسیده‌اند 60-50 سانتیمتر و در درختان نسبتاً مسن که هنوز توانایی مناسبی در تولید میوه دارند حدود 35-25 سانتی­متر باید در طی سال رشد کنند. اما اگر رشد بیش از این مقدار است می‌بایست که از رشد بی‌رویه آنان با کمک عمل هرس جلوگیری کرد. البته با کوتاه کردن و سرزنی شاخه‌ها امکان رشد شاخه‌های جانبی بشمار نیز هست که تعداد آن‌ها را نیز می‌بایست کنترل کرد و قطع کرد تا تاج درخت دچار ازدحام و شلوغی نشود.

تنک کردن

عمل دیگری که می‌بایست در زمان شکل‌گیری میوه‌ها انجام داد تنک میوه است زیرا تعداد میوه شکل گرفته در این درختان می‌تواند زیاد باشد که در نتیجه تمامی میوه‌ها از فضای کافی جهت بزرگ شدن برخوردار نیستند و در نتیجه میوه‌هایی کوچک و ریز شکل می‌گیرد اما با کم کردن تعداد میوه‌های نارس در ابتدای رشد می‌توان کاری کرد که میوه‌ها از فضای کافی برخوردار باشند. حدود 40 روز بعد از عمل گرده‌افشانی و یا به بیان دیگر زمانی که قطر میوه‌های جوان 1?5 سانتی­متر شده بودند عمل تنک انجام می‌شود. بین هر دو میوه حدود 8-5 سانتی­متر فاصله در نظر گرفته می‌شود و بقیه میوه‌ها حذف می‌شوند.

آفات و بیماری ها

از آفات درختان زردآلو می‌توان به شته، شپشک، کنه تار عنکبوتی، مگس میوه، پیچاننده برگ، سوسک چوب‌خوار و زنبور مغز خوار زردآلو اشاره کرد. از بیماری‌های درخت زردآلو می‌توان به بیماری پوسیدگی قهوه‌ای، شانکر باکتریایی، سفیدک پودری، پژمردگی به دلیل قارچ ورتیسلیوم اشاره کرد. برای مبارزه با پوسیدگی قهوه‌ای که گل‌ها و سرشاخه‌ها را گرفتار می‌کند در فصل بهار زمانی که غنچه‌ها شروع به شکوفایی کردند درختان را با سم قارچ‌کش همانند کلروتالونیل (غلظت بر اساس دستورالعمل کارخانه سازنده سم) سم‌پاشی کنید.

خواص زردآلو

زردآلو یکی از میوه‌های خوبی است که ورزشکاران بعد از ورزش می‌توانند بخورند. به‌شرط آنکه بعد از خوردن، آب ننوشند. در زمستان می‌توانند از برگه زردآلو استفاده کنند و در تابستان اگر می‌خواهند همراه آب باشد از برگه زردآلو خیسانده در آب استفاده شود.

زردآلو بازکننده گرفتگی‌های مجاری عروق و نرم‌کننده سفتی‌ها است. 10 صبح و 5 عصر میل شود.

زردآلو خاصیت آرام بخشی و نشاط‌آوری دارد؛ در ضمن خوردن آن به آن‌هایی که ناراحتی‌های قلبی دارند نیز توصیه می‌شود.

زردآلو به علت داشتن مقداری اسید سالسیلیک، برای درد مفاصل و رماتیسم مفید است.

خیس شده آن را اگر شخصی که مبتلابه تب است میل کند و پشت سر آن آب گرم و عسل میل کند باعث قطع تب می‌شود.

در برگه زردآلو مقادیری ویتامین D وجود دارد که در رشد استخوان و دندان‌ها بسیار مؤثر است.

مصرف برگه زردآلو سبب هضم غذا می‌شود و از یبوست جلوگیری می‌کند. بدین منظور، ابتدا آن را با آب بشویید. سپس آن را در آب خیس کنید و بگذارید یک شب بماند. سپس یک دانه لیموترش در آن بیندازید و صبح ناشتا، برگه خیس خورده را همراه با آب آن میل کنید که برای رفع یبوست بسیار مفید است.

وجود فلوئور در زردآلو از پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کند.

زردآلو، باعث رفع تشنگی و عطش می‌شود.

هیچ‌گاه بعد از غذا زردآلو نخورید و بعد از خوردن زردآلو حمام سرد ننمایید.

برای درمان اسهال 10 گرم برگ خشک آن را با آب سرد میل نمایید

برای از بین بردن کرم معده 5 گرم از روغن مغز تلخ زردآلو با احتیاط مصرف شود.

زردآلو حاوی آنتی‌اکسیدان بالایی است. بیشترین میزان آنتی‌اکسیدان آن متعلق به فلاونوئید پلی فنولیک مانند لوتئین، زآگزانتین و بتاکریپتو گزانتین ها است؛ مجموعه این‌ها موجب حفاظت بیشتر سلول‌ها در برابر رادیکال‌های آزاد اکسیژن که دلیل پیری، سرطان‌ها و بیماری‌های مختلف می‌باشند، می‌شود.

برای خرد کردن سنگ مثانه 5 گرم از روغن مغز تلخ زردآلو با احتیاط مصرف شود. سپس هر 4 ساعت یک لیوان عرق خارشتری.

شکوفه‌های خشک شده زردآلو خونریزی داخلی و بیرونی را بند می‌آورد.

زردآلو ضد سرطان است (مخصوصاً سرطان ریه و لوزالمعده).

زردآلوی رسیده به علت دارا بودن ویتامین‌های گروه B برای درمان بیماری‌های عصبی و روحی، بی‌خوابی، خستگی شدید، گیجی، فراموشی و ... مفید است.

کسانی که کارهای فکری زیاد دارند خوردن زردآلو را فراموش نکنند.

برای کسانی که لاغر هستند خوردن زردآلو در فواصل غذا مفید است.

زردآلو برای خانم‌های حامله به‌عنوان عصرانه بسیار مفید است.

زردآلو سرشار از ویتامین A است که به رشد اطفال کمک کرده و باعث تقویت بینایی در آن‌ها می‌شود.

در بین سبزیجات، هویج و در بین میوه‌ها، زردآلو بیشترین مقدار بتاکاروتن را دارند و هیچ میوه دیگری به این اندازه دارای بتاکاروتن نیست. بتاکارتوتن از پوست در برابر اشعه ماورای بنفش محافظت می‌کند.

بتاکاروتن موجود در زردآلو مانع پینه بستن و خشک شدن پوست می‌شود. وقتی پوست بدن پوسته پوسته شده و سفید یا خاکستری رنگ می‌شود، نشانه کمبود بتاکاروتن است.

پوست‌هایی که خیلی خشک هستند چند برگه خشک زردآلو را در روغن زیتون خیس نموده سپس کوبیده به‌صورت ماسک روی پوست صورت بگذارید.

برای ترک دست‌وپا از ترکیب برگه زردآلو که در روغن بادام زمینی خیسانده استفاده شود.

برای رفع چروک صورت آب زردآلوی تازه را با کمی شیر و عسل مخلوط نموده ابتدا پوست را با صابون گیاهی شسته سپس با این محلول ماساژ دهید.

ماسک زردآلو لطیف کننده پوست صورت و گردن است.

برای رفع چروک صورت آب زردآلوی تازه را با کمی شیر و عسل مخلوط نموده ابتدا پوست را با صابون گیاهی شسته سپس با این محلول ماساژ دهید.

برای جلوگیری از نفخ خوب است که هسته زردآلو را هم بخوریم.

هسته تلخ زردآلو مواد سمی به نام اسید سیانیدریک و اسید پروسیک دارد. لذا خوردن هسته تلخ زردآلو خطرناک است.

مغز هسته از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و برگ و گل آن سرد و خشک است.

مغز زردآلو آن تقویت‌کننده قوای جنسی است

خواص روغن زردآلو

روغن هسته زردآلو را اگر در گوش بچکانید صداهای گوش را از بین برده و سنگینی گوش را درمان می‌کند.

روغن مغز هسته برای نرم کردن پوست مفید است

روغن مغز هسته اگر تلخ باشد کشنده کرم معده و روده است

روغن تلخ هسته ورم مقعد را از بین برده و سنگ مثانه را خرد می‌کند.

دم کرده برگ زردآلو برای قطع اسهال مفید است

مضرات زردآلو

اشخاص سالخورده و کودکان باید از زیاد خوردن آن احتراز کنند. همیشه باید زردآلو را قبل از غذا خورد و همراه با آن هسته آن را نیز تناول نمود زیرا هسته زردآلو ضد نفخ بوده و هضم آن را آن آسان می‌سازد.

افرادی که ناراحتی کبدی دارند، باید از زیاد خوردن زردآلو پرهیز کنند.

مصرف زیاد زردآلو باعث ایجاد لک‌های سفید پوستی می‌شود.

زردآلو از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است، لذا برای سردمزاجان مضر است.

این میوه را هنگام ناشتا و با معده خالی نخورید، زیرا سبب دل‌پیچه می‌شود.

هرگز زردآلو را بعد از غذاهای سنگین نخورید.

بعد از خوردن زردآلو آب سرد ننوشید یا با آب سرد استحمام نکنید، زیرا باعث ایجاد گاز و نفخ در معده می‌شود.

اگر بعد از خوردن زردآلو دچار سنگینی و نفخ معده شدید، فوراً مقداری زیره را دم کرده و میل نمایید یا مقداری عرق زیره یا عرق نعنا بخورید.

زردآلو خشک شده اغلب با سولفیت‌ها عمل‌آوری می‌شوند تا عمر طولانی‌تری داشته باشند و در برابر اکسیداسیون و بی‌رنگ شدن در طی خشک شدن مقاومت بیشتری داشته باشند مانند آن چه برای دیگر میوه‌های خشک مانند انجیر نیز اتفاق می‌افتد.

سولفیت که رنگ نارنجی روشن زردآلو را در طی فرایند خشک شدن تثبیت می‌کند موجب ایجاد حالت‌های حاد تنفسی در برخی افراد حساس مبتلا به آسم می‌شود. بنابراین افراد حساس به سولفیت می‌توانند در عوض از میوه‌های خشک بدون سولفور که قهوه‌ای رنگ هستند استفاده نمایند.

برای خرید بذر زردآلو و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

1- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

2- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

3- تماس با شماره موبایل: 09135555833